Jacek Kaczmarski – Strona 4 – Marcin Baltazar Gąbka

Piosenka Świąteczna 2015 (Trzymam życie w rękach obu)

Marcin 'Baltazar’ Gąbka, Niemcy 2010-2015 1. Oto miasto i mieszkanie d C F Ci dziewczyna, której los d A ddziś się zmienia niesłychanie, g dbo przyjmuje posła głos. B A dOto w nocy narzeczony g dw dylemacie ciężkim trwa, B Abo któż chciałby takiej żony, g dco nieślubne dziecko ma? B A dOto miasto i mieszkanie d gi dziewczyna, która chce B C dmieć bezpieczne pożywanie, g ddziś tabletki łyka swe. B A dOto teraz noc upojna g di jej chłopak jest z nią wraz. B AO swą wolność jest spokojna – g dnic nie pocznie się dziś w nas! B A ref. Trzymam życie w rękach obu: d gpałac dla mnie – Bóg do żłobu! A dI bądź w niebie wola twoja, d C F Clecz na ziemi – tylko moja! d A d 2. Oto miasto i gospoda:mięso, wino, ogień, żar,król wśród gości, wolność, zgoda,zgodnych głosów głośny gwar. Oto miasta peryferia:dziecko w dłoniach matki drży –zagłuszone go sumieniaodrzuciły precz, za drzwi. Oto miasto i klinikai pacjentka – wolny duch.Lekarz za nią drzwi zamyka –odciążony jest jej brzuch. Oto ciało pośród śmieci,wyrzucone niczym chłam,wraz z tysiącem innych dzieci,ofiar wyzwolonych mam! ref. Trzymam życie w rękach obu:pałac dla mnie – Bóg do żłobu!I bądź w niebie wola twoja,lecz na ziemi – tylko moja! 3. Oto ogród, w nim przyjacieljuż całuje mistrza w twarz.On wydany jest ku stracie,a ty swe dukaty masz. Oto miasto i pretorium,w nim namiestnik, mimo żeżona sny ma niespokojne,znów umywa ręce swe. Oto szpital, koc, poduszka,na niej twego przodka twarzi strzykawka obok łóżka:już nie żyje miły nasz. Oto krewni dzięki temuna wakacje jadą w dal,bo pozbyli się problemui dla siebie mają szmal! ref. Trzymam życie w rękach obu:pałac dla mnie – Bóg do GROBU!I bądź w niebie wola twoja,lecz na ziemi – tylko moja! Oto miasto i gospoda,pusta – grzyb już porósł ją.W ziemi gnije trup Heroda,ciało mu robaki żrą. Oto Piłat swe komnatymierzy krokiem drżących stóp.Judasz rzucił precz dukaty,jego ciało – ptactwa łup. Oto dziecko niegdyś drżąceopuściło zimny żłób,krwią niewinną spływająceciało zostawiło grób. Oto człowiek, który w stajniw rękach matki kulił się,triumfuje zmartwychwstały,a ból zmienia się dziś w śmiech! ref. Trzymam życie w rękach obu:pałac dla mnie – Bóg do żłobu!I bądź w niebie wola twoja,lecz na ziemi – tylko moja! Trzymam życie w rękach obu.. Lecz gdzie moje ręce są?! Nagie kości w głębi grobu… Tylko śmierś własnością mą!

Piosenka Świąteczna 2015 (Trzymam życie w rękach obu) Read More »

Żałoba po Charlie Hebdo

1) Terroryści mordu dokonali dziś w dzień biały, e H7 celem złosci ich niewinna stała się gazeta. a H7 e D e Dziś dwunastu bohaterów życie swe oddało G e D e za wypięty na okładce tyłek Mahometa. C e D e Solidarność w nas zrodziła się jak miłość matki. G e D e Wszak to cios był w naszą wolność, nasz kraj, nasze życie! e G D e Za wypięte tak zwyczajnie nagie dwa pośladki, C D C D e Dziś dwunastu spośród nas oddało swoje życie. C D e D e Ref. Je suis Charlie – Je ne suis pas Charlie – e a e Je suis Charlie – Je ne suis pas Charlie! a e H7 e Je suis Charlie – Je ne suis pas Charlie – e a e Je suis Charlie – Je ne suis pas Charlie! a e H7 e 2) “Jestem Charlie!” – każdy krzyczał, broniąc swej kultury. Wszak zabici tą kulturę reprezentowali, bo oddali życie w imię ot – karykatury z przedstawieniem zwykłych Mahometa genitalii. Ogłoszono wnet żałobę w solidarnych krajach: Tusk pod ramię idzie z Merkel protestując śmiało. Za wiszące w dół sromotnie Mahometa jaja Aż dwunastu nas – Europejczyków życie dało. ref. 3) Oto nowe ludobójstwo i to w wielkiej skali! Przy nim wojny i prześladowania to igraszka. Ludzie tak tolerancyjni życie swe oddali za zwisającego smętnie proroczego ptaszka. Więc “Je suis Charlie” już cała ludzkość krzyczy zgodnie, broniąc się przed nadchodzącą anty-ludzi falą. Za ściągnięte tak zwyczajnie Mahometa spodnie Aż dwunastu dla wolności życie swe oddało. ref. (x 2) …e C e C e C e

Żałoba po Charlie Hebdo Read More »

Piosenka o dwóch światach

Leave a Comment / Piosenki, Piosenki autorskie / Marcin Gąbka

Marcin 'Baltazar’ Gąbka, Niemcy 2013-2015 1) Sam nie wiem, na ile wystarczy mi weny, d C B A7 na ile mi starczą potwory, syreny, d C B C krasnale i elfy, gobliny i smoki, g d F C by świat nowy tworzyć, rozwijać widoki. g d F C Bo gdzie okiem sięgnę, wciąż puste sa sfery, g d F C jak ląd, co pożarty jest przez langoliery, g d F C jak świat, w którym jeszcze ryk nie brzmiał Aslana, g d jak próżnia kosmiczna, jak bezład zarania. F C d Obszary te któżże wypełnić podoła, B C F C d i dywan przestrzeni rozciągać dokoła? B C F C d Rozwijać na nowo fantazji pejzaże, B C F C d kształtować Adamów, malować kolaże? B C B C d H7 2) Chcę tworzyć świat nowy, świat moich wymiarów, e D C H7 świat, który poddany w moc własnych mych czarów, e D C D gdzie jak na księżycu człek lekko się czuje, a e G D gdzie ja sam zwyciężam i ja triumfuję. a e G D Niestety, nie mogę w nim zostać na wieczność – a e G D żyć w świecie realnym, to także konieczność, a e G D gdzie tak namacalna obecność istnienia a e rozpędza me światy, jak mgły rannej tchnienia. G D e W tym świecie jest wszystko aż nazbyt realne, C D G D e wymiary tu, których ja sam nie ogarnę, C D G D e gdzie nic samo przez się się nie wytłumacza C D G D e i praw bezlitosnych natura przytłacza. C D C D e Cis7 3) Więc tworzę z nicości świat, co jest nicością, fis E D Cis7 lecz daje schronienie przed trudem i złością. fis E D E Choć świadom jest, że gdy mnie Szeol pochłonie, h fis A E to świat mój też w wiecznej nicości zatonie. h fis A E Tak trwam – babie lato w zawiei istnienia, h fis A E w wielkości, wolności wplątany złudzenia, h fis A E mój świat, dla mnie wielki, igraszką jest losu – h fis ziarenkiem pustyni, okruszkiem kosmosu. A E fis Tak trwam – babie lato w zawiei istnienia, D E A E fis w wielkości, wolności wplątany złudzenia, D E A E fis mój świat, dla mnie wielki, igraszką jest losu – D E A E fis ziarenkiem pustyni, okruszkiem kosmosu. D E D E fis

Piosenka o dwóch światach Read More »