3.01. Lament po Boromirze

tekst i wykonanie: Aragorn (zwrotka 1) i Legolas (zwrotka 2)
spisane przez: J. R. R. Tolkien, „Władca Pierścieni”. księga III, rozdział 1
przekład i muzyka: Marcin 'Baltazar’ Gąbka (Śpiewy Śródziemia)
z repertuaru zepołu Za Progiem

             e                                                       a                 e
1. Przez Rohan, pełen bujnych traw, mokradeł oraz pól,
                                                             a                       e
zachodni przywędrował wiatr i przebył miasta mur
       a                                                     e
O wietrze, jakąż wieść z zachodu dziś przynosisz mi?
          a                                  e                               C       h       e
Czyś widział w lśnieniu gwiazd gdzież jest wysoki Boromir?

          e                                                    h                            e
Widziałem go, gdzie siedem rzek i bezmiar szarych wód,
                                                                           h                       e
Widziałem go wśród pustych ziem, lecz szlak go dalej wiódł,
       a                                                  e
Aż odszedł i północy cień go skrył przed wzrokiem mym.
           a                     e                       C                h      e
Być może wie północny wiatr, gdzie Denethora syn.

      a           e                         C                       D           e
O Boromirze! Z blank na zachód spoglądałem hen,
            a                                      e                           C h        e
Lecz nie przybyłeś tu z bezludnych, spustoszonych ziem.

(a e    C h e)

2. Znad morskich zatok południowy wiatr, od wydm i skał
przyleciał, niosąc krzyki mew i w bramie smętnie łkał.
O wietrze, jakąż wieść z południa niesiesz późno tak?
Gdzież błądzi piękny Boromir, bo wielce mi go brak?

Nie pytaj mnie gdzie on, bo tam tak mnogie kości są
na plażach białych, oraz ciemnych, które smaga sztorm.
Tak wielu z Anduiną odpłynęło w morską toń.
Zapytaj północnego wiatru, czy ma wieści oń!

O Boromirze! Z bramy na południe mknie wiele tras,
Lecz nie przybywasz z krzykiem mew od szarych morskich plaż.

3. Z królewskich wrót północny wiatr nad wodospadem wiał
I zimno oraz czysto jego róg nad wieżą brzmiał.
O wietrze, jakąż dziś z północy nam przynosisz wieść ?
Co z dzielnym Boromirem, bo już dawno odszedł gdzieś

Nad Amon Hen brzmiał jego krzyk, gdy z wrogiem walczył sam
Złamany miecz, pękniętą tarczę z nim zniesiono tam
Gdzie z dumną głowę, z piekną twarzą  spoczął w cieniu burt
I Na swej piersi poniósł go Raurosu złoty nurt

O Boromirze! Niech na północ patrzy Wieża Czat
Ku złotym Rauros Wodogrzmotom, aż przeminie świat. (x2)


po angielsku:

                       e                                              a                                    e
1. Through Rohan over fen and field where the long grass grows
                                                                     a                               e

The West Wind comes walking, and about the walls it goes.
              a                                                                                      e

‘What news from the West, O wandering wind, do you bring to me tonight?
         a                           e                           C          h         e

Have you seen Boromir the Tall by moon or by starlight? 

     e                                                                     h                            e
‘I saw him ride over seven streams, over waters wide and grey,
                                                              h                       e

I saw him walk in empty lands until he passed away
     a                                                      e
Into the shadows of the North, I saw him then no more.
                        a                           e                                    C          h      e

The North Wind may have heard the horn of the son of Denethor, 

         a      e                       C                  D                           e
‘O Boromir! From the high walls westward I looked afar,
            a                                      e                                     C h  e
But you came not from the empty lands where no men are.’ 

(a e    C h e)

2. From the mouths of the Sea the South Wind flies, from the sandhills and the stones, 
The wailing of the gulls it bears, and at the gate it moans. 
‘What news from the South, O sighing wind, do you bring to me at eve? 
Where now is Boromir the Fair? He tarries and I grieve. 

‘Ask not of me where he doth dwell – so many bones there lie, 
On the white shores and the dark shores under the stormy sky, 
So many have passed down Anduin to find the flowing Sea. 
Ask of the North Wind news of them the North Wind sends to me!’ 

‘O Boromir! Beyond the gate the seaward roads runs south, 
But you came not with the wailing gulls from the grey sea’s mouth’. 

3. From the Gate of the Kings the North Wind rides, and past the roaring falls, 
And clear and cold about the tower its loud horn calls. 
‘What news from the North, O mighty wind, do you bring to me today? 
What news of Boromir the bold? For he is long away.’ 

‘Beneath Amon Hen I heard his cry. There many foes he fought, 
His cloven shield, his broken sword, they to the water brought. 
His head so proud, his face so fair, his limbs they laid to rest, 
And Rauros, golden Rauros-falls, bore him upon its breast. 

‘O Boromir! The Tower of Guard shall ever northward gaze, 
To Rauros, golden Rauros-falls, until the end of days. 

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *