Głupi Mędrcy
Marcin 'Baltazar’ Gąbka, Stryszewo, Trzech Króli 2018 Powiedziano nam że jakaś siła boska świat stworzyła i sklepienia wzniosła szczyt ale nikt z nas nie chciał bóstw igraszką zostać każdy z nas chciał udowodnić, że to mit Badaliśmy gwiazd miriady na sklepieniu, i daleko sięgnął teleskopów wzrok, odkryliśmy ku naszemu zaskoczeniu że aż dotąd umysł nam przesłaniał mrok Pojęliśmy że sklepienie to zmyślono bo od gwiazd nas dzieli ogrom świetlnych lat a układów planetarnych nieskończoność tworzy mlecznej drogi galaktyczny świat Okryliśmy że galaktyk są biliony każda pełna własnych niezliczonych słońc i że wszechświat wciąż się zwiększa, nieskończony od miliardów lat we wszystkie strony mkną Lecz im większy był świat w naszym rozumieniu tym się w naszych sercach mniejszy stawał Bóg i ku im większemu kosmos pchał zdumieniu tym go prościej każdy wytłumaczyć mógł Wiedzieliśmy już co czym jest i czym było w naukowe ramy upchnęliśmy świat lecz dla boga miejsca w nich nie wystarczyło bo zabrakło mu dowodów, liczb i dat Ale kilku z nas doznało wnet olśnienia gdyśmy spoglądali w zbiór odległych gwiazd że to zgubiliśmy z naszych pól widzenia o czym cały wszechświat świadczy wobec nas Pojęliśmy patrząc w przestrzeń tą bezkresną pojęliśmy i uwierzyliśmy, że cały wszechświat jest dowodem na obecność tego, co przez gwiazdy do nas mówić chce. Ref) Ruszyliśmy za tej gwiazdy lśnieniem przynaglani swym sumieniem Głupi mędrcy, którzy bez dowodów wbrew logice prą do przodu A my chcemy dalej iść przed siebie nasz drogowskaz lśni na niebie Iść będziemy choćby całe lata aż nam zalśni król wszechświata Wnet zabrzmiały zewsząd głosy innych mędrców w nich szyderczy śmiech, zdumienie oraz złość że pomimo lat rozwoju i postępu wiarę zabobonom może dawać ktoś Choć teorie abstrakcyjne, coraz nowe jawią się im jako prawda oraz fakt potrząsali głową z każdym naszym słowem nieświadomi dokąd nasz prowadzi trakt Próbowali nas zatrzymać, tak jak gdyby straty paru mędrców wielce było żal lecz my okryliśmy, że na ziemię przybył ktoś o wiele większy niż wszechświatów dal Choć przeszkody nieraz wiarą nam zachwieją choć stracimy gwiazdę z oczu w chmurne dni, iść będziemy, bez wytycznych, lecz z nadzieją bo to światło teraz w naszych sercach lśni. Ref) Ruszyliśmy za tej gwiazdy lśnieniem przynaglani swym sumieniem Głupi mędrcy, którzy bez dowodów wbrew logice prą do przodu A my chcemy dalej iść przed siebie nasz drogowskaz lśni na niebie Iść będziemy choćby całe lata aż nam zalśni król wszechświata