tekst: Marcin 'Baltazar’ Gąbka, wiosna 2019
muzyka: Kruk Changer (Jakub Stępniewski)
kapodaster II (D-dur), grane w stroju D-drop (struna E6 przestrojona w dół do dźwięku D)
1) Na rozstaju kończy się gościniec C D e….
za rozstajem ścieżek rój się mrowi
nad rozstajem sępów tańczy wieniec
słońce pełznie wciąż ku zachodowi
Na rozstaju skrawek czystej ziemi
za rozstajem knieje i wąwozy
Dookoła gąszcz splątanych cieni
zaczajony w dziczy zamysł Boży.
2) Na rozstaju śladów stóp obfitość
słusznej ścieżki niepewnością spiętych
za rozstajem wiele dróg donikąd
mknących przez wzniesienia i zakręty.
Pod rozstajem ziemia matka stara
a na rozstaj nieustannie nowe
liście z drzew spadają w rytm zegara
wieńcem okalając moją głowę
3) Poprzez rozstaj ludzi sunie wielu
jedni chyżo, inni z opóźnieniem
owi głosząc najsłuszniejszy z celów
tamci milcząc, jako na stracenie
Za rozstajem nikną w ścieżek wstęgach
choć bez map i słów na drogowskazach
bo w rozstaju nie chcą tkwić obcęgach
łudząc się pieśniami o oazach
4) Spod rozstaju pełznie bluszcz spiralą
i owija moich stóp bastiony
miesza się z tęsknotą strach przed dalą
pod koroną z liści nieskończonych
Nad rozstajem niebo mrok okolił
rozstaj wzrokiem pustym w krąg przemierzam
zmierzch zaciera skraje dróg powoli
ni być tu ni iść stąd nie zamierzam.