Marcin 'Baltazar’ Gąbka, Stryszewo, sierpień 2017
1) Poruszane blaskiem świecy tańczą cienie w ścian szczelinach, a e
obciążona straw mnogością skrzypi ciężko ław dębina, a e
śmiech i śpiewy wśród oparów echem w każdej rosną niszy F E
– strzeż Popielu, strzeż się myszy! a e a
Gerda dzban przechyla, lejąc miodny strumień cichej śmierci. a e
Władza blisko jest Popiela, lecz niepewność duszę wierci, a e
bo pod stołem, chrupiąc resztki pełznie szary pochód mniszy F E
strzeż Popielu, strzeż się myszy! a e a
ref. Stary wróż mu przepowiedział, jego wiedza nieomylna, F a
jego słowa echem w duszy Popiel słyszy: F E
„Książę – władza twa orężem i podstępem będzie silna, a G C G a
ale strzeż się, o Popielu, strzeż się myszy!” d e a
2) Lśnienia z toni martwych oczu wydobywa księżyc blady,
wchłania czarna toń jeziora mroczny sekret nocnej zdrady,
lecz coś zdaje się poruszać w truchłach strutych towarzyszy
– strzeż Popielu, strzeż się myszy!
Osiągniętej władzy blaskiem złoci głowę mu korona,
potok hołdów i podatków w chciwe płynie mu ramiona,
ale sny mu kradnie chrobot coraz głośniej brzmiący w ciszy
– strzeż Popielu, strzeż się myszy!
ref)
3) Z nadymanych zwłok wypchniętych przez wodników hen w szuwary
rozrywając skóry papier lgną się roje istot szarych.
Popiel już z oddali tupot setek drobnych stópek słyszy
– strzeż Popielu, strzeż się myszy!
Wiosła tną jeziora lustro – zbite lustro znak nieszczęścia.
Wyspa chroni choć na chwilę – wieża schron ostatni księcia,
lecz tuż za nim brzeg osiąga flota z piekieł dna przybyszy
– strzeż Popielu, strzeż się myszy!
ref)
4) Popiel z okna włość swą widzi, swoją dumę i zhańbienie,
żona w dół wskazuje, krzykiem pieczętując wróżb spełnienie.
Już bękarcie zdrad nasienie, pnąc się w górę głodem dyszy
– strzeż Popielu, strzeż się myszy!
Już zwycięstwo jest porażką, a schronienie jest potrzaskiem,
co jest małe zżera wielkich, blask potęgi w strzępach gaśnie,
w dół tocząca się korona dzwoni echem w murów ciszy
– strzeż Popielu, strzeż się myszy!
Strzeż Popielu, strzeż się myszy!
Strzeż Popielu….
5) Kniaź samotny po Popielu śladów szuka w stęchłej wieży – a e
brak w niej księcia, znikły myszy, u jej stóp korona leży. a e
Blask jej nęci obietnicą kryjąc w sobie moc fetyszy… F E
– strzeż się myszy! e a
