napisał i zaśpiewał: Samwise Gamgee
spisał: J.R.R. Tolkien, „Władca Pierścieni”, księga II, rozdział 12
przełożył: Marcin 'Baltazar’ Gąbka
muzyka: J.R.R. Tolkien
opracowanie: Stanisław 'Stanis’ Marinczenko
z repertuaru zespołu Za Progiem
Troll pewien wlazł na twardy głaz G D
i starą kość gryzł raz po raz; C G
od wielu lat tak sam ją jadł, G D
bo z mięsem było krucho. G D G
Plucho! Głucho! C D
W jaskini żył od wielu lat, G D
a z mięsem było krucho. G D G (C D)
Wtem idzie doń w buciskach Tom
i mówi mu: ‘Tej, skądś to wziął?
To wygląda jak wujka Tima gnat,
co tkwić powinien w grobie.
Sobie! Blobie!
Od wielu lat nie żyje on,
sądziłem, że tkwi w grobie.’
instrumental
A na to Troll, ’tak, skradłem ją.
Lecz czym są kości co w dziurze tkwią?
Twój wuj był trup, gdy kładł się w grób,
nim wziąłem mu ten piszczel.
Kiszczel! Fiszczel!
Zgodziłby się by troll go wziął;
bo po co mu ten piszczel,’
Tom mówi: ‘Nie! Nie zgadzam się
iść stąd gdy Troll bezczelnie żre
wujaszka kość, aż czuję złość;
Więc stary gnat oddawaj!
Rawaj! Trawaj!
Wuj zmarł lecz gnat wciąż jego jest
więc już mi go oddawaj!
instrumental
Troll zaśmiał się, ‘masz nóżki dwie,
chcę zjeść i ogryźć udka twe.
Kęs mięska wszak ma słodki smak!
Na Ciebie ostrzę zęby.
Zręby! Glęby!
Smak starych kości znudził mnie,
więc w Ciebie wbiję zęby!
Troll myślał że odiadek zje
lecz Tom mu z łap wyślizgnął się
nim spostrzegł to, okrążył go
i kopnął na nauczkę
Włuczkę! Buczkę!
Pomyślał rad, że kopniak w zad
posłuży za nauczkę!!
instrumental
Lecz trolla tył wszak twardszy był
Niż kamień ten na którym tkwił
równie dobrze kop i w górski stok
bo troll nic nie poczuje.
Pluje! Chluje!
Gdy Tomcio łkał, to Troll się śmiał,
że ból w swym bucie czuje.
Utyka Tom odkąd wrócił w dom
kulejąc wciąż na nóżkę swą
A Troll na głazie tkwi
a kość wciąż zrabowana!
Dana! Bana!
Trolla tył jest twardy tak jak był,
a kość nadal zrabowana!
instrumental x2
po angielsku:
Troll sat alone on his seat of stone,
And munched and mumbled a bare old bone;
For many a year he had gnawed it near,
For meat was hard to come by.
Done by! Gum by!
In a cave in the hills he dwelt alone,
And meat was hard to come by.
Up came Tom with his big boots on.
For it looks like the shin o’ roy nuncle Tim,
As should be a-lyin’ in graveyard.
Caveyard! Paveyard!
And I thought he were lyin’ in graveyard’.
instrumental
'My lad’, said Troll, 'this bone I stole.
But what be bones that lie in a hole?
Thy nuncle was dead as a lump o’ lead,
Afore I found his shinbone.
Tinbone! Thinbone!
He can spare a share for a poor old troll;
For he don’t need his shinbone’.
Said Tom: 'I don’t see why the likes o’ thee
Without axin’ leave should go makin’ free
With the shank or the shin o’ my father’s kin;
So hand the old bone over!
Rover! Trover!
Though dead he be, it belongs to he;
So hand the old bone over!’
instrumental
'For a couple o’ pins’, says Troll, and grins,
'I’ll eat thee too, and gnaw thy shins.
A bit o’ fresh meat will go down sweet!
I’ll try my teeth on thee now.
Íĺĺ now! See now!
I’m tired o’ gnawing old bones and skins;
But just as he thought his dinner was caught,
He found his hands had hold of naught.
Before he could mind, Tom slipped behind
And gave him the boot to larn him.
Warn him! Darn him!
A bump o’ the boot on the seat, Tom thought,
Would be the way to larn him.
instrumental
But harder than stone is the flesh and bone
Of a troll that sits in the hills alone.
As well set your boot to the mountain’s root,
For the seat of a troll don’t feel it.
Peel it! Heal it!
Old Troll laughed, when he heard Tom groan,
And he knew his toes could feel it.
Tom’s leg is game, since home he came,
And his bootless foot is lasting lame;
But Troll don’t care, and he’s still there
With the bone he boned from its owner.
Doner! Boner!
Troll’s old seat is still the same,
And the bone he boned from its owner!
instrumental x2